Konflikt przeradza się w biologiczny w dwóch możliwych sytuacjach:

1. Nagły, ogromny wstrząs, trauma lub stres
Nagle czujemy widmo śmierci – nadciągające niebezpieczeństwo utraty życia.
Dobrym, obrazkowym przykładem dla tej sytuacji jest skrzynka z bezpiecznikami. Jeśli w obwodach elektrycznych pojawia się przeciążenie, natychmiast działa bezpiecznik.
Program choroby zostaje włączony błyskawicznie.

2. Ciągły, długotrwały, silny stres psychiczny
Dzieje się coś, nad czym nie mamy kontroli. Organizm znajduje się w stanie stałej sympatykotonii – zwiększonego napięcia współczulnego układu nerwowego.

Przykłady:
1. Właściciel dużej firmy musi zmierzyć się z wizją bankructwa. Traci wszystko, na co pracował długie lata. Jest zmuszony zwolnić pracowników. Całymi dniami jest obciążony psychicznie, nieustannie poszukuje rozwiązania. Konsultuje się z bankierem i kierownikami poszczególnych działów swojej firmy by ratować ją przed upadkiem.

2. Matka, której dziecko zapadło w śpiączkę po wypadku jest w ciągłym stresie. Nie może poradzić sobie z poczuciem winy i strachem o życie własnego dziecka. Nieustannie wypytuje lekarzy i pielęgniarki o stan zdrowia dziecka i jego szanse na przeżycie.

W obydwu opisanych sytuacjach ludzie przeżywają – w poczuciu ogromnego odosobnienia – problemy, których pozornie nie da się rozwiązać.

Osoba żyjąca w nieustannym stresie myśli tylko o problemie, przestaje jeść, nie może spać, staje się coraz słabsza, chudnie (nie śpi, nie je itd.)
Nikt nie może żyć w takim stanie przez długi czas. Każdy musi zebrać siły, aby uwolnić się konfliktu, odzyskać stabilność psychiczną i odpocząć. W przeciwnym wypadku, mózg będzie musiał znaleźć inne rozwiązanie. Ponieważ nie jest w stanie zmienić sytuacji zewnętrznej, znajdzie taki sposób zmiany naszego stanu biologicznego, który najlepiej złagodzi stres. Konflikt nie znika, lecz zostaje przeniesiony na poziom biologiczny. W tym właśnie momencie zaczyna się choroba. Ciało zyskuje dodatkowy czas na przetrwanie za cenę choroby.

Nasz mózg jest automatycznie zaprogramowany na przetrwanie. Podwyższony poziom stresu traktowany jest jako zagrożenie, dlatego uruchomiony zostaje program umożliwiający przetrwanie – choroba.
Mózg zawsze traktuje konflikt jako realny, niezależnie od tego, czy problem jest rzeczywisty, wyobrażony, symboliczny czy wirtualny.

Dla automatycznego mózgu : Niby = To jest !!!

Niezależnie od tego, jakie jest źródło konfliktu (utrata pracy, choroba matki, problemy w szkole), człowiek żyje nim cały czas – w domu, w biurze, w czasie zakupów itd.
Wyobraź sobie, że jesteś zmartwiony, zaniepokojony i zestresowany. Informacje te dotyczą jedynie płaszczyzny psychologicznej. Dotychczas, nie doszło do jakichkolwiek zmian w samej biologii, w ciele fizycznym. Jest to konflikt psychologiczny, dlatego twój stan zdrowia nie pogarsza się.
Konflikt psychologiczny przejmuje kontrolę nad całym twoim życiem. Mózg poświęca 100% energii na rozpoznanie i rozwiązanie konfliktu. Wszystkie procesy fizjologiczne podporządkowane są działaniu układu współczulnego – to ogromna strata energii. Gdybyś nie zrelaksował się , skrajne wyczerpanie doprowadziłoby cię z pewnością do śmierci a to na pewno nie byłoby pozytywne rozwiązanie wg twojego biologicznego mózgu.

• Śmierć przez nieuwagę

Gdy przygniatają nas zmartwienia, konflikty o podłożu psychologicznym, jesteśmy zupełnie nieświadomi tego, co dzieje się wokół nas. Nie skupiamy się na przetrwaniu, stajemy się więźniami naszych myśli, jesteśmy zupełnie oderwani od rzeczywistości. W takich sytuacjach nie trudno o błąd.
Np.: jeśli nieuważnie przechodzisz przez ulice, możesz być potrącony przez samochód ( w przyrodzie – zwierzę może być zaatakowane przez drapieżnika). Biologiczny mózg jest zaprogramowany tak, aby zagwarantować przeżycie, dlatego nie jest w stanie funkcjonować doskonale, kiedy znajdujemy się pod wpływem silnego stresu.
Jedynym celem naszego mózgu jest być żywym jutro, w przyszłości.
Celem naszego mózgu jest utrzymanie ciała przy życiu w przyszłości, dlatego, jeśli nie ma żadnej perspektywy na przeżycie – nie zostanie wdrożone żadne rozwiązanie, które umożliwiałoby przetrwanie. Dokładnie w tym momencie, dojdzie do wypadku.
Natomiast, jeśli mózg (komputer) zauważy jakąś możliwość przetrwania, włączy program (chorobę) pozostający w bezpośredniej biologicznej zgodności z konfliktem.

• Śmierć z wyczerpania

Jeśli silny stres utrzymuje się nieprzerwanie przez długi czas i napięcie nie zmniejsza się, jednostka naraża się na śmierć z wyczerpania. Automatyczny mózg jest zawsze nastawiony na przetrwanie. Silny stres odczyta jako zagrożenie i zareaguje programem umożliwiającym przeżycie – chorobą.
Jeśli w danej chwili nie ma żadnej szansy na powrót do normalnego stanu (poziom stresu nigdy nie spada), mózg zrealizuje odpowiedni program.