– pogłębiające się skupienie – czyli umysł skupiony na jest na pojedynczym wrażeniu, grupie wrażeń, nie dopuszczamy do świadomości niczego innego. Ten scenariusz i następny pozwalają wprowadzić i rozwinąć pożądane jakości, w naszym umyśle i życiu. Element na którym się koncentrujemy powoli nabiera znaczenia, energii w naszej świadomości i powoli przyciąga uwagę naszych pod osobowości, odbierając im energie i dostrajając je do przedmiotu naszej koncentracji.
– luźne skupienie uwagi zawieszonej na celu – czyli umysł rejestruje oprócz przedmiotu koncentracji inne pojawiające się wrażenia. Pozwala to dodatków oprócz integracji z celem naszej energii, uzyskać dodatkowe informacje co do obiektu naszego skupienia, lub jak kto woli odnośnie naszych skojarzeń z obiektem skupienia. Ta metoda koncentracji w połączeniu z pozytywnymi oczekiwaniami stanowi ćwiczenie opisywane w „Szamanie Miejskim” pod nazwa Nalu.
– pogłębiane rozproszenie-stabilizacja umysłu, kiedy pozwalamy naszej uwadze poszerzać się w nieograniczony sposób, nie pozwalając w żadnej treści zdominować pola naszej uwagi. Prowadzi to do poszerzonych stanów świadomości, realizacji/ uświadomienia ze wszystko jest połączone, my, nasze podosobowości i otaczający nas świat.
Samoobserwacja bazuje na dwu ostatnich punktach, jest to luźne skupienie umysłu na nas samych, które pogłębia się w naturalny sposób przechodząc do staniu stabilnego umysłu, w miarę jak integrowane są różne nieświadome treści. Wskaźnikiem gdzie jest nasza „energia” w tych stłumiona jest to co „odrywa” naszą uwagę, wytracając nas ze zdolności do pozostawania w kontakcie z naszym obserwatorem i powodując, że identyfikujemy się z daną rolą.